Bahsedilen, Vurucu Adam Daha fazlasına yönelik fırsatlar açık olsa bile hiçbir zaman tam olarak hiçbir şeye ulaşamaz Bir sözleşme var, para alınıyor, bir anlaşma yapılıyor Bir süre sonra ona mesaj atıyor – hâlâ onun tetikçi olduğunu düşünüyor, “Ron” – ve birlikte bazı köpek kurtarma operasyonlarına bakıyorlar )
Daha kalitesiz, daha karanlık ve komik bir psikoseksüel versiyonunu hayal etmek zor değil
Filmin Linklater’la birlikte senaristliğini de yapan Powell, şaşırtıcı bir oyuncu seçimi seçimi; kısmen onun biraz salak olduğuna inanmamız ve geleneksel olarak olağanüstü derecede çekici olduğunu görmezden gelmemiz gerektiği için Peki ya bu sözleşmeleri yerine getirecek katı katil gibi davranan Gary (Glen Powell)? Oyunculuk yapmadığı zamanlarda, onlar kadar normcore, yerel üniversitede felsefe öğretmeni ve insanların muhtemelen “harika” diyeceği bir kişiliğe sahip
İlk karşılaşmaları harika romantik komedi buluşmaları gibidir; cilveli şakalaşmalar, çok sayıda dikkatli bakışlar, anında ve ikna edici bir bağlantı
İlk sahnelerden birinde, Gary’nin düşünceli bir şekilde çeşitli kuş yemlerini karıştırdığını, yemliklerine gelebilecek her kanatlı arkadaşına yemek hazırladığını görüyoruz Bu düşük riskli, iyi hissettiren Linklater – daha azını yapan adam Önce üçleme ve daha fazlasını yapan adam Rock Okulu Bu çok gevşek uyarlamada 2001 Teksas Aylık özellik (“Biraz gerçek bir hikayeye dayanıyor,” açılışta yazıyor), hiç kimse bir kişiyi hayatından kalıcı olarak çıkarma fantezisinden muaf değil Ama Gary’yle ilgili olan şey şu ki, o aslında bir katil değil; polislerle birlikte çalışıyor Çok akıllıca Parayı neden birini öldürerek harcayasınız ki? Neden o parayı alıp yeni bir hayata başlamıyorsun? Ve Madison sözleşmeyi kabul etmek yerine oradan uzaklaşır İlk karşılaşmaları harika romantik komedi buluşmaları gibidir; cilveli şakalar, çok sayıda dikkatli bakış, anında ve ikna edici bir bağlantı Ama asıl gerçek olan, sizin için başka birini öldürmesi için birine para ödeyebileceğiniz yönündeki zararlı fantezidir O sahne bittikten sonra tiyatrom alkışlamaya başladı; ben de onların arasındaydım Bu, Gary Johnson’ın hedeflediği dolandırıcılıktan pek farklı değil: Ne istediklerini anlayın ve onlara verin
Gary Johnson’ın belirli bir takım becerileri var (Biraz dürüstlükle erkenden çözülebilecek hikayeler sizi kolayca sinirlendiriyorsa, bu sizi duvara sürükleyebilir Kendisi şöyle açıklıyor: “Sevginin nasıl nefrete dönüştüğünü ve cinayetin tek çıkış yolu olduğunu görmek” konusunda sempatik Keskin yazılmış, mükemmel oynanmış Powell bunu iyi satıyor – elinden geldiğince, öğretmeninin pötikareli üniformasını ve pantolonunu giymiş olmasına rağmen, omuzlarının düğmelerinden fırlamaya hazır olduğunu görebiliyoruz Bunun yerine, polisliğe yönelik gerçek bir eleştiriye ulaşabileceğimiz en yakın şey, hikayenin tek kötü adamının “kirli bir polis” olarak uygun bir şekilde açıklanması ve tuhaf bir şekilde öncüleri herhangi bir yanlışlıktan aklamasıdır Ama bu seni asla strese sokmaz Bu, filmi biraz daha unutulmaz kılabilir Rakip bir polis memurunun (Austin Amelio), Gary ve Madison’ın yasadışı ilişkisini keşfetmesiyle çatışma biraz daha şiddetlenir
Polis için ek iş iyi gidiyor Vurucu AdamGary ve Madison’ın ilişkisinin daha az sağlıklı ve birkaç derece daha çarpık olduğu yer Ayrıca filmde kendini gerçekleştirmeyle ilgili basmakalıp (çoğunlukla affedilebilir olsa da) bir konu var; tuhaf bir şekilde filmin tek kısmı Bu film HBO’nun şiddet dolu dramasına daha az benzediği için göze çarpan ciddi bir şey Belki de Netflix’in, filmin küçük ölçeğine ve yıldız gücü eksikliğine rağmen bu filmi 20 milyon dolar gibi yüksek bir fiyata almaya karar vermesinin nedeni budur
Daha kalitesiz, daha karanlık ve komik bir psikoseksüel versiyonunu hayal etmek zor değil Şunu söylemeliyim: Glen Powell gerçekten harikalar yaratabilir!
Buna göre Vuruş Adam, tetikçi diye bir şey yoktur Andor) Aynı bağlılığı hedeflerine de uyguluyor, sosyal medyayı araştırıyor ve onlara en çok hangi suikastçı stereotipinin çekici gelebileceğini anlamaya çalışıyor Bu kadar iyi bir kimyaya sahip olmaları bir rahatlama çünkü film diğer karakterlere o kadar hafif ki, arkasına saklanacak başka kimse olmayacak Birisi bir kişinin öldürülmesini istediğini itiraf ediyor ve parayı Gary’ye veriyor Bu polisin tutuklama yapması için yeterli delil
a:hover]:shadow-highlight-franklin [&>a]:shadow-underline-blurple-1">Geniş çıkış tarihi: Henüz açıklanmadı
genel-2
Gary, bir zayıflık / azgınlık anında, Madison’ı kararını yeniden düşünmeye teşvik eder Seyircilerin uluması yüzünden diyalogların bir kısmını duymak zordu
Yönetmen Richard Linklater’ın Vurucu Adam, iğne bu şekilde çalışır Filmin başlarında Gary’nin sokmalarının ahlakı sorgulanıyor Özellikle, Notes uygulamasını içeren bir sahne, gergin ve komik arasındaki ince ipte yürüyordu Bu iş, Gary’ye insanların büyüleyici bir kesitini görme fırsatı veriyor ve Gary bundan keyif alıyor (Ted Lasso bunu yapmazdı!) Tanıdık ve kolay bir şeyi yapmanın ve bunu son derece iyi yapmanın yanlış bir tarafı yok Vurucu Adam bu kendini fazla ciddiye alıyor Hayali ayrıntılarla onları nasıl öldüreceğini anlatıyor Vurucu Adam
Vurucu Adam Her vuruşta başarılı olan, biraz çekicilik ve biraz da yaratıcılık içeren tanıdık bir film
Sonra tekrar, belki de bazı şeyleri fazla düşünmemek en iyisidir İlk tespitlerde, Gary’nin bir tetikçi olarak hayal edebileceğiniz çeşitli stereotipler olarak kostüm giydiği görülüyor: tüylü saçlı pislik; deri kaplı Rus haydut; Patrick Bateman; ve en eğlenceli örneklerden birinde, kumral saçlı ve belirsiz aksanlı eksantrik bir sosyopat – Andy Warhol’a bir cellattan daha fazlasını veriyor Yaptığı şey muhtemelen tuzağa düşürmek